Huis verkocht!
Op 27 maart was het de openhuizen route van de NVM makelaars. We hebben ons een slag in de rondte gewerkt om dan klaar te zijn met het verkoopklaar maken van het huis in de Maria van Oosterwijckstraat in Delft. Zeker 50 verhuisdozen zijn ingepakt en bij elkaar is 15 m3 naar de opslag gegaan. Alles om te laten zien dat ons huis ruim is. Bovendien hebben we ook nog onze oranje muur wit geverfd, hoe saaier hoe beter was het motto! (komt jullie vast bekend voor ;-))
Op zaterdag was het dan zover: laat de kijkers maar komen. Appelcake gebakken, alles fris gepoetst en akelig opgeruimd. Het klonk zelfs hol!
Na een half uur wachten kwamen de eerste kijkers, en, geloof het of niet, dat zijn de uiteindelijke kopers geworden, dezelfde dag lag er een bod bij de makelaar!
De enige eis die de kopers stelden was dat ze de zonnepanelen over wilden nemen. Nou vooruit dan!
Kijk op Funda voor ons meest opgeruimde huis allertijden ;-) Molenstraat 22-24, een pand met historie!
De Molenstraat is één van de oudste straten in Delft. Toen Delft uit niet veel meer bestond als de Voorstraat, de Oude Delft (betekent eigenlijk oude sloot), en de Brabantse turfmarkt, was de Molenstraat er ook al. Er zal ooit wel een molen hebben gestaan in deze straat, maar daar is helaas niets meer over terug te vinden. Een groot deel van de straat is verwoest met de grote stadsbrand in Delft in 1536. Veel van de houten huizen zijn toen in vlammen opgegaan.
Onze huis, wat wel één voorgevel heeft, zijn eigenlijk twee huizen. Het ene stamt uit ongeveer 1580 en het andere uit 1620. Vanaf 1690 heeft er altijd een bakker in gezeten, wel vierhonderd jaar lang tot 1980. Een rijke bakker, Johannes van Beek, laat in 1825 een nieuwe voorgevel zetten voor beide panden. Met het gevolg dat door de verschillende verdiepingshoogten de ramen niet helemaal uitkomen met het plafond.
Dat kun je goed op deze foto zien!
Gelukkig ziet het er al veel beter uit nu de verlaagde plafonds er uit zijn gesloopt!
Met zo’n historie is het wel heel leuk om in de etalage een paar nep taarten te zetten als reclame voor mijn workshops marsepeinen taarten maken!
Mevrouw Emeis, van wie we het pand hebben gekocht heeft ons een heel lijvig rapport meegegeven. Het is heel erg leuk om te lezen hoeveel generatie er hebben gewoond en wat er over het huis bekend is.
We hebben dan ook al kleine schatten gevonden bij het slopen: een kwartje van 100 jaar oud, een plastic vliegtuigje en ijverig figuurzaagwerk. Ook prachtige behangetjes en ontzettend veel lagen linoleum (over elkaar heen!
Ontwerp
Samen met Anton de Gruyl, een vriend van ons en architect (zie website) hebben we een nieuwe structuur voor ons huis bedacht. De twee huizen zijn eigenlijk nooit goed samengevoegd. Nu zitten er nog twee trappenhallen in. Dat kost een hoop ruimte en levert een onoverzichtelijke structuur op. Hendrik zei dan ook de eerste keer dat we het pand bezochten: ‘en dan wil ik op elke verdieping en kaart om te kijken waar ik dan naar toe moet!
Beneden wordt vooral bedrijfsruimte, Pimpernelleke: Klankatelier en Workshop-winkel, boven gaan we wonen.
Ik krijg twee prachtige ruimtes, één om zangles te geven, deze moet een rustige uitstraling krijgen. En dan ook nog een ruimte om mijn workshop winkel te vestigen. Een plek om creatief aan de slag te gaan met een gezellige creatieve uitstraling.
Achter deze leuke gevel komt mijn workshopwinkel!
En hier komt het klankatelier. Met een oude meelzolder als kantoor en een vier meter hoge ruimte als lesruimte, geweldig!
Het is heerlijk om, nu de kinderen groter worden, meer mijn ondernemerskwaliteiten te ontwikkelen!
Duurzaam
Naast het feit dat we de structuur ingrijpend veranderen en verbeteren, willen we ook graag proberen het huis duurzaam te renoveren. Vanwege de hoge kosten alleen ons woonhuis, dat wel. In het woonhuis staat nu gepland een zonnecollector en zonneboiler om de zonne-energie om te zetten in warm tapwater. Het huis zal verwarmd worden door vloer- en wandverwarming. Op de woonverdieping willen we de wanden stuken met leem. Een materiaal dat vocht en warmte opneemt en gelijkmatig weer afgeeft.
En we dromen van een finoven. Een kachel van leem, die je stookt op hout. Je kan de kachel een paar uur stoken en dan geeft de kachel een etmaal gelijkmatig de warmte weer af.
O ja, en Albert wil graag een douche-WTW. Een pijp waardoor het warme afvalwater van de douche loopt en waarin het aanvoer water alvast een beetje verwarmd wordt. Dat is natuurlijk een mooie smoes om lang onder de douche te staan ;-)
Komende maanden…
De komende maanden gaat de aannemer (Anne Bronsveld vastgoedonderhoud, Hendrik en zijn zoon Emile zitten in dezelfde klas) hard werken om het hele huis te renoveren en ingrijpend te verbouwen. In eerste instantie wilden we alles laten doen, maar met ons wensenlijstje bleek dat toch boven ons budget. Nu helpen we een handje mee om de kosten te drukken.
Eind september moeten we uit ons huis en verhuizen we naar de Molenstraat. We hopen dan zo ver mogelijk te zijn, maar waarschijnlijk moet er dan nog wel wat gebeuren ;-)
Neem een kijkje in de straat
Klik hier om een kijkje te nemen in de straat!
